Ո՞ւմ է պետք գիտությունների կոմիտեն

Նոյեմբերի 21-ին Ազատություն ռադիոկայանի «Ֆեյսբուքյան ասուլիս»-ի հյուրն էր Գիտությունների պետական կոմիտեի նախագահ Սամվել Հարությունյանը։ Իմ հարցը եթերում չի հնչել և պարզ է, որ պատասխան չեմ ստացել:

Ո՞ւմ է պետք գիտությունների կոմիտեն, եթե Հայաստանում գիտությունը բացակայում է: Գիտությանը գումար չի հատկացվում իսկ ինքնուրույն գումար հայթայթելը՝ արկա խդիրներ լուծելով, արգելվում է: ՀՀ Կառավարությանը ներկայացրել եմ 4 նախագիծ, ամենաստորին մակարդակի նախագիծը իրագործելու համար անհրաժեշտ էր ընդամենը մեկ Գազել գլվլիկի թույլտվություն: Մեկ լումա անգամ գումար չեմ ուզել: Իսկ մեկ-երկու գլվլիկի շահագործման արդյունքում մտադիր էի հիբրիդ-արևաշարժ դարձնել Գազել գլվլիկը: Ի՞նչ վատ նախագիծ է: Ձեռքի հետ էլ մտադիր էի կարգավորել Հ205 երթուղու աշխատանքը:

Սկզբից պատասխան ստացա, որ տրանսպորտային կանոնավոր փոխադրումները կատարում են միայն մրցույթների արդյունքում, իսկ հետո ՀՀ Օմբուդսմենը ստացավ նաև պատասխան Գ.Բեգլարյանի ստորագրությամբ, որ Մերձավան գյուղում ուղևորահոսքի ավելացում չկա: Իսկ իրականում Մերձավան գյուղը տարիներ շարունակ գտնվում է տրանսպորտային բլոկադայի մեջ:

Հարազատներս, գիտնականը բաշարող չէ: Ինչպե՞ս ինքը կարող է ունենալ գծատերի կարգավիճակ, որ կարողանա նորոգել անաշխատունակ ուղևորաերթուղի: Այդ պատճառով ՀՀ Կառավարությունը դիմեց օտարերկրյա խորհրդականի օգնությանը, որ այդ հարցը կարգավորվի: Հայաստանում խելք ունեցող մարդիկ բացակայում են: Տրանսպորտի հարցը 26 տարի չի լուցվել, և ևս 100 տարի չի լուծվի: 

Այլ երեք ավելի բարձր մակարդակի նախագծերի մասին նույնիսկ ձայն չեմ հանում: Էլ չեմ ասում, որ հնարավոր է կանգնեցնել Հայաստանի պարտքի աճը նույնիսկ ներկա պայմաններում ՝ ծաղկած կորրուպցիայի պարագայում:

Հարց է առաջանում, մեր հարկարժան կոմիտեի նախագահը գիտնական է, թե բաշարո՞ղ:

ՀԳ Ժողովուրդը, որը չի կերակրում իր զինվորներին, կերակրում է ուրիշի զինվորներին: Ժողովուրդը, որը չի կերակրում իր բիզնեսմեններին, կերակրում է ուրիշի բիզնեսմեններին: Ժողովուրդը, որը չի կերակրում իր գիտնականներին, կերակրում է ուրիշի գիտնականներին:

ՙՙԵս ապուշ եմ՚՚ և ՙՙպատիվ չունեմ՚՚ ծրագրերը

Ի՞նչ նպատակ ունեն ՙպատիվ ունեմ՚ և ՚ես եմ՚ ծրագրերը: Այնքան էլ պարք չէ, որ Սերժը ուզեց ուսանողներին կաշառել բոնուսով: Ինչո՞ւ ուսանողներին: Որովհետև ոչ ուսանողները շարունակելու են ծառայել 2 տարի առաջվա պես և նրանց համար բոնուս չի նախատեսվում: Նման կաշառքով լրացվելու է դիմորդների այս տարվա խայտառակ պակասը: Այլ հարց է, թե ի՞նչ կարժենա այդ միջոցառումը:

Եթե այս տարի դիմորդները մոտ 4 000 էին, ապա այս անպատկառ ծրագրերի պարագայում հաջորդ տարվանից կարելի է սպասել 10 000 տղա դիմորդ: Արդեն ՙես ապուշ եմ՚ ծրագրի ապահովման համար 5 տարի անց անհրաժեշտ կլինի 50 000 000 000 /հիսուն միլլիարդ/ դրամ, կամ 100 000 000 /հարյուր միլլիոն/ դոլլար: Եթե հաշվի առնենք, որ կառավարությունը նախատեսում է այդ ժամանակ տնտեսական աճը հասցնել 5 տոկոսի, ապա բոնուսը կուտի այս աճը: Եթե հաշվի առնենք, որ ինֆլյացիայի աճը կանգնեցնելը կառավարության գերակա նպատակ չէ, ապա մեր բյուջեն ոչ թե աճի, այլ անկման միտում ունի:

Բոնուս ստանալու պահին շահառուները կհասկանան, որ նրանց էլի խաբեցին: Ինենց իրենց իսկ հաշվին լավություն արեցին: Պարզ կդառնա, որ իրականում այս ծրագրերը անվանվում են ՙՙպատիվ չունեմ՚՚ և ՙՙես ապուշ եմ՚՚:

ՀԳ Хотели, как лучше, а получилось, как обычно.